Czym jest Wasz projekt?

Projekt jest wielostopniowy i stanowi system rozwiązań technicznych, społecznych i informacyjnych. Trzonem przedstawionej tu części jest trójwarstwowy balon – dron. Balon składa się z trzech oddzielonych błonami warstw gazu. 90% objętości to wodór, gaz który w połączeniu z tlenem stanowi niebezpieczną mieszankę wybuchową, dlatego jest oddzielony od atmosfery warstwą helu 5% oraz azotu 5%. Balon ma kształt dysku o średnicy od kilkudziesięciu do kilkuset metrów, udźwig kilkadziesiąt do kilkuset ton. Napędzany będzie w sposób podobny do napędu dronów, zmodyfikowany o wyporność obiektu. Trasę z Pekinu do Lizbony powinien pokonać w tydzień. Kilkaset tego typu jednostek może zapewnić logistyczną obsługę jedwabnego szlaku, konkurując z tradycyjnym transportem kolejowym, drogowym, morskim i samolotowym. Ten rodzaj transportu nie jest przeznaczony do przewozu ludzi i wszystkie balony są bezzałogowe. Obsługą transportu zajmuje się sieć kooperatyw nowej generacji, które optymalizują koszty i system bezpieczeństwa.

Jaki problem rozwiązujecie?

Trójwarstwowy balon-dron rozwiązuje problem relatywnie szybkiego i taniego transportu towarów. Prowadzenie tej działalności przez kooperatywy nowej generacji uniemożliwia wszelkiego rodzaju nielegalne i nieetyczne aktywności, ponieważ sieć kooperatyw nowej generacji opiera się o osiągnięcia teorii systemów i socjocybernetyki, dzięki którym komunikacja w tej organizacji osiąga poziom niemożliwy do uzyskania w tradycyjnych, kapitalistycznych przedsiębiorstwach.

Do kogo kierujecie swój projekt?

projekt skierowany jest do ludzi gotowych poddać się rygorom komunikacyjnym opartym o pięcioelementową koncepcję ogólnospołecznych mediów komunikacji Niklasa Luhmanna (pieniądz, władza, piękno, prawda i miłość). Poza tym skierowany jest do tradycyjnych kapitalistycznych organizacji gospodarczych, które mogą zyskać na wsparciu projektu, korzystając z bardzo modnej formuły społecznej odpowiedzialności biznesu.

W jaki sposób projekt ma zarabiać?

Ponieważ skala projektu jest na razie zbyt niewyobrażalna, zostanie podzielony na krótkie etapy. Pierwszym z nich będzie stworzenie małego, pięciometrowego modelu, który może zostać zaprezentowany publicznie i może doprowadzić do zainteresowania potencjalnych chińskich partnerów. Model trojwarstwowego balonu-drona będzie znakomitą powierzchnią reklamową, która powinna przyciągnąć reklamodawców i sponsorów projektu.

Kto stoi za projektem?

Nazywam się Leszek Smyrski. Teoria systemów i socjocybernetyka były kluczowymi teoriami dla mojej rozprawy doktorskiej z socjologii. Rozprawa ta dotyczyła spółdzielczości i jej potencjału. Dzięki moim obserwacjom zbudowałem teoretyczny model eliminacji oszustw i złodziejstwa z organizacji gospodarczych, które są własnie kooperatywami nowej generacji. Projekt jest dziełem nieformalnej grupy przyjaciół stosujących w praktyce mój model, wzbogacony o koncepcję chińskiego pokoju Searle’a i gramatyk generatywnych Chomsky’ego. Szczegóły dostępne w moich publikacjach.

Na jakim etapie jest projekt? Jakie macie obecnie wyniki?

Trójwarstwowy balon-dron jest projektem zgłoszonym w Urzędzie Patentowym RP. Model fizyczny jeszcze nie istnieje. Społeczna część projektu została zrealizowana w 2013 roku, utworzona zostałą spółdzielnia socjalna, która otrzymałą wsparcie w kwocie 380 tysięcy złotych. Pieniądze te zostaly zdefraudowane przez prezesa przy aktywnym wsparciu osłonowym operatora projektu i urzędników państwowych. Okradzenie tej spółdzielni i ochrona złodziei przez urzędnikó przyczyniło się do stworzenia socjologii złodziejstwa, dyscypliny która potrzebuje jeszcze dziesiątków lat aby uzyskać oficjalną akceptację akademickich struktur.

Jakie są plany rozwoju?

Flota kilkuset trójwarstwowych balonów-dronów będzie wystarczającymzapleczem technologicznym do stworzenia kilkunastokilometrowej konstrukcji do wystrzeliwania kilkutonowych obiektów na orbitę okołoziemską. Organizacja sieci nowej generacji pozwoli z kolei stworzyć bazę dla jeszcze doskonalszej sieci organizacji kolejnej generacji, zdolnej do eksploracji przestrzeni międzyplanetarnej. Wspólczesne wygaszanie programów kosmicznych pokazuje nam że wspóółczesny kapitalizm jest do tego niezdolny.