Urządzenie jest sterowane za pomocą sygnałów elektrycznych przechodzących przez mięśnie i umożliwia pełen zakres ruchów amputowanej kończyny. Po ukończeniu pracy będzie ono dostarczone osobie po amputacji przedramienia.
– Czytałem o protezach bionicznych, których koszt wynosi do 20 tys. zł i zacząłem się zastanawiać, skąd bierze się taka wygórowana cena. Razem zaczęliśmy analizować, co byłoby nam potrzebne do stworzenia podobnego urządzenia i doszliśmy do wniosku, że możemy wykonać je za jedynie 2000 zł – mówi jeden z pomysłodawców.
Prototyp protezy został już wykonany, a uczniowie obecnie pracują nad dopasowaniem go pod konkretną osobę. Licealiści udostępnili wyniki swojej pracy – model 3D, program niezbędny do działania protezy oraz poradnik jak wykonać podobne urządzenie – pod ogólnodostępną licencją, aby pomóc jak największej liczbie osób potrzebujących. Instrukcja wykonania protezy znajduje się pod linkiem: https://github.com/MimesisProtezy/Proteza-v1.
– Podobne rozwiązania dotychczas nie były dostępne dla większości potrzebujących ze względu na wysoką cenę. Zminimalizujemy koszty wykonania protezy poprzez zastosowanie technologii druku 3D oraz niestrudzonej wolontaryjnej pracy. Chcemy również zapewnić wsparcie w nauce obsługi urządzenia oraz pomoc w przypadku trudności w jego użytkowaniu – wyjaśnia Kinga Leśniewska.
Mimesis z języka greckiego oznacza naśladowanie natury, dzieł mistrzów, dążenie do ideału. Młodzi naukowcy, tworząc protezę, chcą oddać pełną funkcjonalność ludzkiej ręki. Pomysł narodził się podczas wizyty na europejskich targach startupów w Katowicach. Zainspirowani otaczającą ich kreatywną atmosferą uczniowie stwierdzili, że sami chcieliby coś stworzyć.
Licealiści mają nadzieję na stworzenie społeczności wokół samodzielnie wykonywanej protetyki. Ten temat ma potencjał, aby zainteresować ludzi na całym świecie. Liczą się dla nich też wartości edukacyjne: to szansa, by rówieśnicy lepiej zrozumieli problemy, z którymi na co dzień spotykają się ludzie z niepełnosprawnością. Ważne jest dla nich również spopularyzowanie wykorzystywania najnowszych technologii.
Jak informują, choć o protezach bionicznych nie uczą się w szkole, wiedzy im nie brakuje.
– Przydatne są fora internetowe, na których inni ludzie opisują swoje zmagania z różnymi technicznymi komponentami i opisują rozwiązania problemów, które napotkali. Cały nasz zespół lubi eksperymentować i niestandardowo podchodzić do zagadnień, co pomaga przy posuwaniu się naprzód w pracach nad projektem – mówi Jan Wojciechowski.
Projekt realizowany jest w ramach olimpiady Zwolnieni z Teorii.
Zespół projektowy: Jakub Szczepaniak, Jan Wojciechowski, Kinga Leśniewska, Antoni Popecki (uczniowie CXXII LO im. Ignacego Domeyki w Warszawie).
