Agnieszka Meller
Idea tworzenia parków technologicznych oraz inkubatorów przedsiębiorczości wprowadzona została w połowie lat 50-tych wraz z powstaniem Bohanson Research Park w 1948 roku. Od tamtego czasu na świecie powstało kilkaset stacji naukowo-badawczych, w tym większość w Stanach Zjednoczonych, które sukcesywnie przyczyniają się do rozwoju lokalnej i regionalnej przedsiębiorczości. Parki technologiczne w Polsce cieszą się równym zainteresowaniem, co w innych częściach świata, jednak ich struktura i sposób funkcjonowania różnią się nieco od zagranicznych instytucji.
Parkami technologicznymi określa się zorganizowane kompleksy gospodarcze, w ramach których wspomaga się młodych, innowacyjnych przedsiębiorców oraz realizuje się współpracę gospodarczą z instytucjami naukowymi. Nadrzędnym celem parków technologicznych jest wzrost zamożności oraz rozwój gospodarczy danego regionu. Cel ten realizowany jest zazwyczaj przez promocję innowacyjności oraz konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw, zarządzanie przepływem wiedzy i technologii, jak również współpracę z wieloma znaczącymi instytucjami komercyjnymi, badawczymi, naukowymi oraz edukacyjnymi.
Parki technologiczne oraz inkubatory w Polsce
Obecnie Międzynarodowe Stowarzyszenie Parków Technologicznych zrzesza ponad 290 parków z 63 krajów. W Polsce funkcjonują 33 parki technologiczne, z czego około 20 uważa się za instytucje bardzo prężnie działające. Największą popularnością cieszą się w szczególności: wrocławski, poznański oraz pomorskie parki naukowo-technologiczne wraz z ich inkubatorami.
Najistotniejszą korzyścią z działalności parków w Polsce jest transfer wiedzy oraz technologii niezbędnych do efektywnego rozwoju poszczególnych regionów. Obok parków powstają bardzo korzystne dla lokalnej przedsiębiorczości inkubatory, które pozwalają młodym ludziom na otwarcie działalności gospodarczej z uwzględnieniem preferencyjnych warunków. Co więcej, inkubatory gwarantują przedsiębiorcom szkolenia, doradztwo oraz pomoc na pierwszym etapie funkcjonowania ich firmy.
W województwie pomorskim funkcjonują jedne z najbardziej popularnych w Polsce parków technologicznych, a wraz z nimi powstają inkubatory przedsiębiorczości wspomagające młode talenty. Obecnie na terenie Gdańska powstaje Gdański Inkubator Przedsiębiorczości STARTER, którego misją jest stworzenie firmom w pierwszym okresie ich działalności warunków do rozwoju, stymulowanie przedsiębiorczych postaw oraz wsparcie merytoryczne.
W Gdańskim Inkubatorze Przedsiębiorczości STARTER, którego jestem pracownikiem, do końca lutego br. wszystkie firmy, które istnieją na rynku nie dłużej niż 36 miesięcy, mogą w procesie rekrutacji starać się o otrzymanie miejsca na preferencyjnych warunkach oraz wsparcia biznesowego. Do dyspozycji młodych przedsiębiorców są tzw. biurka dla startupów, powierzchnie biurowe od 25 m² oraz pakiety Wirtualnego biura.
Polskie realia na Tajwanie
Miałam przyjemność odbyć kilka podróży służbowych na Tajwan, w trakcie których zwiedziłam tamtejsze parki technologiczne oraz poznałam niektóre zwyczaje biznesowe Tajwańczyków. Na Tajwanie funkcjonuje ponad 200 parków naukowo-technologicznych oraz ponad 100 inkubatorów i w przeciwieństwie do Polskich realiów, przypominają one małe miasta, w ramach których funkcjonują instytucje finansowe, firmy świadczące kompleksowe usługi we wszystkich niezbędnych do codziennego życia obszarach, sklepy oraz placówki edukacyjne. W tajwańskich parkach istnieje możliwość zakwaterowania i korzystania z kompleksowej infrastruktury wewnętrznej.
Tajwańskie parki technologiczne, w przeciwieństwie do Polskich inkubatorów, gwarantują głównie wsparcie finansowe oraz możliwość wymiany wiedzy z instytucjami naukowymi, badawczymi oraz uniwersytetami (ważny element ich funkcjonowania), nie kładą jednak nacisku na to, co jest istotne w ofercie Gdańskiego Inkubatora Przedsiębiorczości: na wsparcie merytorycznego czy szkolenia. W tajwańskich parkach gromadzą się firmy z obszarów high-tech, ze szczególnym uwzględnieniem: informatyki, mechaniki precyzyjnej, telekomunikacji, biotechnologii i optoelektroniki. Istotne jest jednak, że w parkach realizowany jest pełen cykl produkcyjny – od badań aż po produkcję, co czyni je bardziej parkami przemysłowymi niż naukowymi. To kolejna różnica, jaka dzieli tamtejsze parki od polskich realiów. W Polsce Inkubatory skupiają młodych przedsiębiorców z pomysłem zajmujących się wieloma różnymi dziecinami wiedzy, ze szczególnym naciskiem na nowe technologie, branże kreatywne oraz tzw. przemysł czasu wolnego.
W ramach parków oraz inkubatorów na Tajwanie młodzi przedsiębiorcy otrzymują wsparcie technologiczne w postaci wzmacniania fazy badań i rozwoju, dofinansowania tej fazy oraz promocji międzynarodowej i strategicznej współpracy ich firm. W ramach wsparcia infrastrukturalnego tworzy się parki przemysłowo-naukowe, centra inkubacji oraz infrastrukturę informacyjną. Dodatkowo, tajwańskie parki oraz inkubatory pomagają w organizacji staży w miejscu pracy, zapewniają promocję współpracy między firmami oraz programów wymiany studenckiej, a także rekrutują młode talenty spoza kraju, zapewniając lokalnym firmom kompleksowość kompetencji ich personelu. Młodzi przedsiębiorcy na Tajwanie mogą również liczyć na preferencyjne warunki podatkowe, wsparcie funduszy venture capital oraz możliwość wykorzystania publicznych instrumentów inwestowania, jak również nisko oprocentowanych pożyczek. Oprócz tego tajwańskie parki technologiczne zajmują się rekrutacją klientów, budowaniem relacji z lokalnymi uniwersytetami oraz instytucjami naukowymi, tworzeniem środowiska dla inwestorów oraz promocją i marketingiem siebie przez zlokalizowane na ich terenie firmy. W przeciwieństwie do polskich ośrodków technologicznych, podstawą do działań marketingowych nie stanowi sam park czy inkubator, a potencjał firm, które się wokół nich gromadzą.
Za rekrutację w tajwańskim parkach naukowo-technologicznych odpowiada Dział Administracji Parku. Inwestorzy biorą udział w konkursie, w ramach którego mają obowiązek przedstawienia aplikacji z biznesplanem, planem wykorzystania energii i wody (istotne uwzględniając położenie i wielkość Tajwanu) oraz informacją dotyczącą wysokości zanieczyszczeń generowanych przez ich działalność. Za analizę aplikacji odpowiadają odpowiednie działy parku, zaś analizą biznesplanu zajmują się współpracujące z nimi uniwersytety oraz instytuty badawcze. Ostateczną decyzję podejmuje Komisja Rekrutacyjna oraz Komitet Nadzorczy. W wyniku obrad ekspertów młodzi przedsiębiorcy otrzymują list odmowny lub informację o przyjęciu do parku. W procesie oceny istotną rolę odgrywają: wizja i misja młodej firmy, oferowane produkty/usługi, wykorzystane technologie, branża, w jakiej funkcjonuje przedsiębiorstwo, zasoby ludzkie, finanse oraz spodziewany efekt ekonomiczny działalności. Bardzo ważnym elementem jest również wpływ młodej firmy na środowisko naturalne, co ma priorytetowe znaczenie na Tajwanie.
Tajwańskie parki oraz inkubatory technologiczne stanowią ciekawy przykład tego, jak może rozwijać się branża innowacji oraz nowych technologii na świecie. Technologiczny postęp dokonuje się także w Polsce. Od kilku lat zauważalna jest tendencja do powstawania nowych parków i inkubatorów technologicznych. Przyczyniają się one do rozwoju poszczególnych regionów w kraju oraz zapewniają stały transfer wiedzy i technologii. Dodatkowo, skupiają głównie młodych przedsiębiorców, zapewniając im wsparcie biznesowe, co w konsekwencji przyczynia się do wzrostu liczby zatrudnienia w Polsce. Być może wraz z rozwojem przedsiębiorczości w Polsce za kilkanaście lat będziemy w stanie pochwalić się kompleksowymi „miastami technologicznymi”, jak ma to miejsce m.in. na Tajwanie.
Agnieszka Meller
Manager Gdańskiego Inkubatora Przedsiębiorczości STARTER ds. Wsparcia Klienta
