Siła małych celów. Fragment książki Toma O’Neila

W dzisiejszych czasach książki o prowadzeniu własnej firmy i samodoskonaleniu się, kuszą czytelnika przekazaniem mu sekretnych mądrości już na okładce, ale dopiero po przebrnięciu setek stron okazuje się, jaki prezentują punkt widzenia.

Co to jest zasada jednego procenta?

Zasada 1% jest inna pod tym względem. To jest książka, która już na wstępie podaje niezawodny sposób na sukces zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym, a zaraz potem dokładnie objaśnia, jak sprawić, by stał się rzeczywistością.

Niestety, ludzie w większości myślą, że samodoskonalenie się oraz planowanie drogi życiowej dobre jest dla tych, którzy jeżdżą ferrari, a sami wolą rozmyślać o tym, jak ma wyglądać dzień ich ślubu lub czy warto kupić samochód z drugiej ręki.

Z tego powodu mniej niż jedna osoba na trzydzieści inwestuje w poradniki psychologiczne, bierze udział w treningach motywacyjnych, czy też zabiera się na poważnie do planowania swojego życia przez wyznaczanie konkretnych celów. Optymistycznie nastraja myśl, że należycie do tego nielicznego grona, skoro zainteresowała was ta pozycja.

Zasada 1% skupia się na transformacji życia na lepsze i bardziej owocne. Cała filozofia jest tu bardzo prosta. Otóż, realizując wiele drobnych celów w krótkim lub dłuższym czasie, można szybko podwyższyć poziom swoich osiągnięć, a zaraz potem – oczekiwań względem przyszłości.

Realizacja założeń zasady jednego procenta opiera się na postawieniu sobie następujących pytań:

Ja: „Co konkretnie mogę dziś zrobić, aby poprawić swoje życie o jeden procent?”.
Moje otoczenie: „Co konkretnie mogę dziś zrobić, aby poprawić życie kogoś z mojego otoczenia o jeden procent?”.

W przeciwieństwie do tradycyjnych programów osiągania celów zasada jednego procenta jest raczej filozofią życiową niż narzędziem czy techniką, z których korzysta się w wyznaczonym terminie. Jej fenomen polega na skutecznym zaintrygowaniu nas rozmiarem pozytywnych zmian, które wnosi do życia. Z czasem przenika na stałe do sposobu myślenia i w sposób automatyczny pomaga wykorzystywać nasz rzeczywisty potencjał, a cały trud związany z tą transformacją zostawić poza obrębem naszej świadomości.

Efekt motyla

W 1961 roku amerykański matematyk i meteorolog Edward Lorenz był w trakcie ustalania prognozy pogody za pomocą równania liczbowego. Aby uprościć sobie wyliczenia, zrezygnował z ostatnich cyfr ułamka dziesiętnego i wpisał 0,506 zamiast 0,506127. W rezultacie scenariusz pogodowy okazał się zupełnie niespodziewany i różny od zakładanego.

To właśnie po tym wydarzeniu Lorenz stworzył określenie „efekt motyla”, które oznacza, że małe zmiany w środowisku (takie jak trzepot skrzydeł motyla) mogą przynieść niespodziewanie duże skutki (tornado w Teksasie).

Efekt motyla wywodzi się z teorii chaosu i jest podobny do zasady jednego procenta, ponieważ opiera się na domniemaniu, że wstępne i drobne odchylenia od normy o pozornie niewielkim znaczeniu mogą dać pole dużo poważniejszym zmianom.

Na przykład wiele lat temu podjąłem decyzję o zrzuceniu kilku zbędnych kilogramów w celu poprawienia kondycji i zacząłem uprawiać jogging. Po sześciu miesiącach pierwszy raz uczestniczyłem w zawodach biegowych, choć przyznaję, że biegłem raczej wolno. A już po roku wziąłem udział w wyścigu drużynowym Oxfam Trailwalker, co wiązało się z przemierzeniem 100 kilometrów w ciągu 24 godzin.

Jeżeli pierwsze, drobne decyzje okazują się trafne, a związane z nimi trudności udaje się konsekwentnie pokonywać, staje się to solidną podstawą do przejścia do kolejnego etapu dążeń i ukazują się przed nami nowe horyzonty, z których przedtem mogliśmy sobie nawet nie zdawać sprawy. Podejmowanie nowych wyzwań pomaga szybko się wspinać po kolejnych szczeblach rozwoju osobistego. [s.9-12]

Siła małych celów