Firma, założona przez inżynierów związanych wcześneij z Lucid Motors i projektem EV Apple, została poparta przez inwestorów technologicznych, w tymTrue Ventures, MaC Ventures, MFV Partners i inni. Do zarządu Conifer dołączył także Rohit Sharma z True Ventures.
Rozwiązanie Conifer
Silnik piasty opracowany przez Conifer ma eliminować potrzebę stosowania metali ziem rzadkich, zastępując je bardziej dostępnymi magnesami ferrytowymi. Rozwiązanie to obniża koszty oraz zmniejsza ryzyko związane z łańcuchem dostaw – szczególnie istotne w kontekście obecnych napięć handlowych na świecie.
Zastosowana w silniku niestandardowa konstrukcja pozwala zwiększyć wydajność oraz moc wyjściową przy jednoczesnym ograniczeniu rozmiaru jednostki – w porównaniu z konkurencyjnymi modelami jest ona o połowę mniejsza. Dzięki temu silnik sprawdzi się w szerokim zakresie zastosowań – od e-rowerów i skuterów, przez pojazdy terenowe, aż po kompaktowe auta elektryczne.
„Drop-in” – czyli łatwa wymiana bez zmian konstrukcyjnych
Silnik Conifer został zaprojektowany jako zamiennik typu „drop-in”, co oznacza, że może być bezpośrednio montowany w miejsce istniejących silników piastowych – bez konieczności kosztownego przeprojektowywania całych układów. Taka kompatybilność sprawia, że rozwiązanie jest szczególnie atrakcyjne dla producentów OEM.
Firma już współpracuje z globalnymi partnerami, a pierwsze jednostki produkcyjne mają trafić do klientów jeszcze w tym roku. Zainteresowanie wykazali również producenci urządzeń takich jak kosiarki, ciągniki, a nawet systemy HVAC.
Mikrofabryki i pragmatyczna automatyzacja
Conifer planuje produkcję w oparciu o wysoce zautomatyzowany model mikrofabryk – inspirowany koncepcją znaną z nieistniejącego już startupu Arrival, lecz wdrażany bardziej ostrożnie. Firma nie zamierza automatyzować całości od razu. Jak zapowiada współzałożyciel Ankit Somani, początkowo zautomatyzowane zostaną kluczowe komponenty, takie jak stojan. Ze względu na mniejszą złożoność silników względem całych pojazdów, podejście to znacząco ogranicza ryzyko.
Strategia zakłada budowę lokalnych centrów produkcyjnych – począwszy od jednego kraju, z planem dalszej ekspansji zgodnie z regionalnym popytem.
